W Polsce istnieje pięć gatunków węży i na całe szczęście tylko jeden z nich jest jadowity. Inne rejony świata mają jednak pecha, bo można tam się natknąć na naprawdę groźnych przedstawicieli tego gatunku. Spotkanie z nimi na pewno nie należy do przyjemnych, ale siedząc wygodnie przed komputerem warto dowiedzieć się, które z nich są najbardziej jadowite.
Grzechotnik teksaski
Grzechotnik teksaski (Crotalus atrox) – północoamerykański przedstawiciel podrodziny grzechotnikowatych z rodziny żmijowatych. Duży (do 2,2 m długości), masywny, jest najniebezpieczniejszym grzechotnikiem Ameryki Północnej. Zamieszkuje południe Usa i północną część Meksyku Poluje przede wszystkim na małe ssaki i ptaki, ale ze względu na toksyczność jadu jego ugryzienie może być śmiertelne nawet dla człowieka – co roku notuje się w USA kilka śmiertelnych przypadków, aczkolwiek istnieje skuteczne antidotum w pełni zabezpieczające przed skutkami pokąsania.
Grzechotka na końcu ogona to narząd ostrzegawczy. Węże przed pierwszą wylinką jej nie mają, u dorosłych składa się z ok. 10 pustych komór, które szeleszczą trąc o siebie. Po każdej nowej wylince przybywa jedna komora grzechotki. Wąż ten ma najgłośniejszą grzechotkę ze wszystkich grzechotników. Czasami cała grzechotka może się oderwać i zaczyna rosnąć od nowa. Dużą grzechotkę słychać z kilkudziesięciu metrów. Przy grzechotce występują czarno białe paski.
Niektórzy nazywają go najgroźniejszym wężem północno-amerykańskim. Zajmuje pierwsze miejsce w statystyce jeśli chodzi zarówno o osoby pokąsane, jak i wypadki śmiertelne. Zaraz po grzechotniku diamentowym jest największym jadowitym wężem Ameryki Północnej.
Ponieważ ma on poza człowiekiem tylko nielicznych wrogów, jest liczny na całym swoim rozległym obszarze występowania.
Acanthophis
To rodzaj węży jadowitych zamieszkujących Australię oraz Papuę-Nową Gwineę. Z całą pewnością są to bardzo groźne osobniki. Trzeba podkreślić, że często polują one oraz zabijają inne węże. Zwykle podczas ataku wstrzykują od 40 do 100 mg jadu. Ukąszenie powoduje paraliż i może spowodować śmierć w ciągu 6 godzin poprzez niewydolność oddechową.Gatunki
Do rodzaju należą następujące gatunki:
Naja philippinensis
Na tego węża można natknąć się na wyspach Filipin. Osiąga długość jednego metra i jest najgroźniejszym spośród wszystkich kobr. Posiada bardzo niebezpieczny jad, którym pluje nawet z odległości trzech metrów. Paraliżuje on drogi oddechowe, a śmierć może nastąpić w ciągu pół godziny. Neurotoksyny mają również wpływ na serce. Odpowiedzialna za wiele przypadków śmiertelnych ukąszeń na Filipinach.Występowanie: Na wyspach Filipin, Luzon, Mindoro, Masbate i Marindugue
Wąż tygrysi
Chociaż nie zalicza się go do gatunków agresywnych, to lepiej go nie prowokować. Ukąszenie może doprowadzić do zgonu w pół godziny, chociaż zazwyczaj człowiek jest w stanie przeżyć jeszcze od sześciu do dwudziestu czterech godzin. Na początku pojawiają się bóle stóp i szyi, mrowienie, drętwienie oraz pocenie się. Później następują trudności w oddychaniu i paraliż. Należy do jednych z najbardziej pospolitych węży południowej i zachodniej Australii. Zamieszkuje również Tasmanię i Queensland. Dorasta do ponad 2 m długości, ciało koloru żółtooliwkowego z poprzecznymi ciemnymi pasami. Prowadzi nocny tryb życia.
Mamba czarna
To największy jadowity wąż zamieszkujący Afrykę, o którym słyszał chyba każdy z nas. Jego nazwa pochodzi od koloru wnętrza pyska. Długość mamby czarnej przekracza 250 centymetrów, ale zdarzają się osobniki mające prawie pięć metrów. Jakby tego było mało wąż potrafi dość szybko się przemieszczać, bo jego prędkość wynosi 20 kilometrów na godzinę. Gdy czarna mamba się zdenerwuje, wielokrotnie kąsa swoją ofiarę i za każdym razem wypuszcza od 100 do 120 mg jadu. Warto wiedzieć, że śmiertelna dawka dla człowieka wynosi 10-15 mg. Na początku odczuwamy tylko ból w okolicy ugryzienia. Później zaczyna się mrowienie, zaburzenia wzroku, gorączka, ślinotok i paraliż. Jeśli nie otrzymamy odpowiednio szybko pomocy, to w ciągu siedmiu do piętnastu godzin umrzemy z powodu uduszenia.
Tajpan pustynny
Tajpan pustynny (Oxyuranus microlepidotus) – wąż z rodziny zdradnicowatych, jeden z najgroźniejszych węży jadowitych. Zamieszkuje pustynne tereny Australii; długość może przekraczać 2 m – samce i samice osiągają podobną długość ciała.
Wąż ma zazwyczaj kolor brązowy, zielonkawo-brązowy lub czerwonawy, z ciemniejszym kolorem głowy. Żyje w norach i rozpadlinach. Samice składają zwykle 9-12 jaj, z których młode wykluwają się średnio po 66 dniach. Dieta tajpana pustynnego obejmuje małe gryzonie, przede wszystkim myszy i szczury.
Jad tajpana pustynnego jest przede wszystkim neurotoksyczny, ale zawiera też elementyhemotoksyczne, wpływające na koagulację krwi. Jest to najbardziej toksyczny jad węża lądowego znany nauce – maksymalna dawka wydzielona przy jednym ukąszeniu (ponad 100 mg) jest w stanie uśmiercić ok. 100 osób, czyli wielokrotnie więcej niż jad kobry indyjskiej. Długie, ostre zęby są w stanie dotrzeć (przy ugryzieniu) do naczyń krwionośnych ofiary i szybciej doprowadzić do śmierci. Węże te są jednak stosunkowo powolne i mało agresywne (znacznie mniej niż tajpany nadbrzeżne), a ich występowanie z dala od siedzib ludzkich powoduje, że nie zanotowano do tej pory oficjalnie przypadków uśmiercenia człowieka. Notowane były jednak ukąszenia, których skutki zdołano zniwelować dzięki antidotum, aczkolwiek leczenie było długotrwałe, a osoby pokąsane wracały do zdrowia przez wiele miesięcy.
Niemrawiec malajski
Niemrawiec malajski (Bungarus candidus) – gatunek jadowitego węża z rodzinyz dradnicowatych (Elapidae).
Występuje na obszarze Indochin oraz Archipelagu malajskiego. Jest najmniejszym przedstawicielem rodzaju Bungarus. Dorosłe osobniki tego gatunku dorastają zwykle do ok. 90 – 120 cm długości. Ciało węża jest koloru ciemnooliwkowego lub czarnego z żółtymi poprzecznymi pasami, głowa czarna. Prowadzi nocny tryb życia.
Ktoś kto pisał ten artykuł ma nikłą wiedzę na ten temat. Pytona albinosa, podpisuje jako węża tygrysiego. Żenada.